រួមគ្នាអភិរក្សបរិស្ថានមហាសមុទ្រ ដើម្បីភពផែនដីយើង

សមុទ្រនិងមហាសមុទ្រជាបេះដូងនៃភពផែនដីយើង ។ ផ្ទៃក្រឡាសមុទ្រដែលត្រូវជា ៧០ ភាគរយនៃផ្ទៃក្រឡាភពផែនដីបានផ្គត់ផ្គង់អុកស៊ីហ្សែនលើសពី ៥០ ភាគរយសម្រាប់ភពផែនដី វាជាផ្ទះរបស់ជីវចម្រុះភាគច្រើននៅលើភពផែនដី ហើយក៏ជាប្រភពប្រូតេអ៊ីនដ៏សំខាន់ដែលមនុស្សលើសពី ១ ពាន់លាននាក់លើពិភពលោកត្រូវការជារៀងរាល់ថ្ងៃផងដែរ ។

យ៉ាងណាមិញ ស្របនឹងពេលដែលទាញយកផលពីសមុទ្រនិងមហាសមុទ្រ មនុស្សយើងបែរជាបាន«តបស្នង»មហាសមុទ្រវិញដោយកាកសំណល់រាវឬកាកសំណល់រឹងដែលមិនអាចរំលាយបាន ពិសេសថង់ប្លាស្ទិកដែលបានធ្វើឱ្យសត្វសមុទ្រជាង ៨០០ ប្រភេទរងផលប៉ះពាល់ ដែលគេបានរកឃើញថាមានសត្វសមុទ្រជាង ៥០០ ប្រភេទត្រូវរុំដោយថង់ប្លាស្ទិកឬបានលេបថង់ប្លាស្ទិកចូលទៅក្នុងពោះ ក្នុងនោះ សត្វសមុទ្រធំៗដូចជាប្រភេទត្រីបាឡែនជាដើមប្រហែលជាចំនួន ៤០ ភាគរយ ត្រូវបានគេរកឃើញថង់ប្លាស្ទិកនៅក្នុងពោះ ឯបក្សីសមុទ្រជាង ៤៤ ភាគរយមានកម្ទេចប្លាស្ទិកនៅក្នុងពោះ ។

ដើម្បីជាការដាស់ស្មារតីសាធារណជនឱ្យយកចិត្តទុកដាក់អំពីផលប៉ះពាល់នៃសកម្មភាពរបស់មនុស្សទៅលើមហាសមុទ្រ និងបង្រួបបង្រួមកម្លាំងប្រជាជនពិភពលោកសម្រាប់គ្រប់គ្រងមហាសមុទ្រប្រកបដោយនិរន្តរភាព អង្គការសហប្រជាជាតិបានបង្កើតទិវាមហាសមុទ្រពិភពលោកដែលប្រារព្ធឡើងនៅថ្ងៃទី ០៨ ខែមិថុនា ជារៀងរាល់ឆ្នាំ ។ នេះមានន័យថា ការអភិរក្សបរិស្ថានសមុទ្របានក្លាយជាកាតព្វកិច្ចអន្តរជាតិរបស់ប្រទេសនានា ហើយវាជារឿងចាំបាច់សម្រាប់មនុស្សជាតិរួមគ្នាស្តារបរិស្ថានអេកូឡូស៊ីរបស់សមុទ្រឡើងវិញ ។

ក្នុងនាមជាប្រទេសដែលមានផ្ទៃក្រឡាសមុទ្រដ៏ធំល្វឹងល្វើយ ប្រទេសចិនបានដាក់បញ្ចូល«ការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចមហាសមុទ្រ ការអភិរក្សបរិស្ថានអេកូឡូស៊ីមហាសមុទ្រ ការពន្លឿនការកសាងប្រទេសខ្លាំងខាងមហាសមុទ្រ»ជាយុទ្ធសាស្ត្រអភិវឌ្ឍន៍ជាតិរបស់ខ្លួន ។ លោក ស៊ី ជីនភីង ប្រធានរដ្ឋចិនបានលើកឡើងថា ៖ ការកសាងប្រទេសចិនឱ្យក្លាយទៅជាប្រទេសខ្លាំងខាងមហាសមុទ្រជាភារកិច្ចជាយុទ្ធសាស្ត្រដ៏សំខាន់សម្រាប់សម្រេចការស្តារភាពរុងរឿងដ៏អស្ចារ្យរបស់ប្រជាជាតិចិនឡើងវិញ ។

អនុលោមតាមយុទ្ធសាស្ត្រនេះ រដ្ឋាភិបាលចិនបានធ្វើការងារជាច្រើនក្នុងន័យស្តារប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីសមុទ្រឡើងវិញ ។ ក្នុងរយៈពេលឆ្នាំ ១០ ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីសមុទ្រសំខាន់ៗដូចជាថ្មប៉ប្រះទឹកនិងព្រៃកោងកាងជាដើមទទួលបានការអភិរក្សយ៉ាងល្អប្រសើរ ដែលបរិមាណជីវចម្រុះសមុទ្របានកើនឡើងជាបន្តបន្ទាប់ ។ បច្ចុប្បន្ន ប្រទេសចិនជាប្រទេសមួយក្នុងចំណោមប្រទេសតិចតួចដែលមានកំណើនផ្ទៃដីព្រៃកោងកាងជារៀងរាល់ឆ្នាំ និងមានជីវចម្រុះសមុទ្រសម្បូរបែបបំផុត ហើយតំបន់អភិរក្សមហាសមុទ្រថ្នាក់ជាតិមានដល់ទៅជាង ៥០ កន្លែង ។

និយាយចំពោះប្រទេសកម្ពុជាដែលមានទឹកដីជាប់សមុទ្រ រាជរដ្ឋាភិបាលក៏យកចិត្តទុកដាក់ខ្លាំងចំពោះការអភិរក្សបរិស្ថានអេកូឡូស៊ីសមុទ្រផងដែរ ។ ក្នុងនោះ ចាប់ពីឆ្នាំ ២០១១ មក រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានចាប់ផ្តើមរៀបចំពិធីបុណ្យសមុទ្រជារៀងរាល់ឆ្នាំក្នុង​គោល​បំណង​ផ្សព្វ​ផ្សាយអំពីសក្តានុពលទេសចរណ៍នៃតំបន់ឆ្នេរសមុទ្រកម្ពុជា ព្រមទាំង​ជំរុញ​ការយក​ចិត្ត​ទុកដាក់កាន់តែខ្ពស់ពីគ្រប់ភាគីពាក់ព័ន្ធ ផ្នែកឯកជន និង​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​មូលដ្ឋាន​ក្នុង​ការអភិរក្ស និងថែរក្សាធនធានធម្មជាតិ និងវប្បធម៌នៅតំបន់ឆ្នេរសមុទ្រកម្ពុជា។

ម៉្យាងទៀត រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាក៏បានយកចិត្តទុកដាក់លើការអភិរក្សព្រៃកោងកាងផងដែរ ដោយលើកឡើងថា ព្រៃកោងកាង​ជា​របៀង​យុទ្ធសាស្ត្រ​ត​ភ្ជាប់​ប្រព័ន្ធ​អេកូឡូស៊ី​ពី​តំបន់​ដីគោក ឆ្នេរ និង​សមុទ្រ ហើយ​ក៏​ជា​រនាំង​ប្រឆាំង​នឹង​គ្រោះ​ធម្មជាតិនិង​ការ​ប្រែប្រួល​អាកាសធាតុ​។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ វាបាន​ចូលរួម​ចំណែក​ក្នុង​ការ​អភិវឌ្ឍ​សេដ្ឋកិច្ចជាតិ និង​ចូលរួម​ចំណែក​ក្នុង​ការ​កាត់​បន្ថយ​ភាព​ក្រីក្រ ដោយ​មាន​តួនាទី​យ៉ាង​សំខាន់​ជា​កន្លែង​រក្សា​ផល​ស្តុក​ជា​ដែន​ជម្រកនិង​ប្រភព​មេ​ពូជ​នៃ​ម​ច្ឆ​ធម្មជាតិដែល​ជា​ប្រភព​ធនធាន​សមុទ្រ​ដ៏​សម្បូណ៌​បែប ហើយ​ចាំបាច់​យើង​ត្រូវការ​ពារ អភិរក្ស និង​ដាំ​ស្តារព្រៃកោងកាង​ឡើង​វិញ​។

ប៉ុន្តែ អ្វីដែលជាការគួរឱ្យសោកស្តាយគឺទន្ទឹមនឹងពិភពលោកបាននិងកំពុងប្រឈមនឹងហានិភ័យដែលមហាសមុទ្ររងការបំពុលទាំងផ្នែកកាកសំណល់និងកត្តាផ្សេងទៀត មានប្រទេសមួយចំនួនបែរជាមានផែនការបង្កការបំពុលដល់បរិស្ថានសមុទ្រទៅវិញ ។ ជាឧទាហរណ៍ ផែនការបង្ហូរទឹកសំណល់នុយក្លេអ៊ែរចូលទៅក្នុងសមុទ្ររបស់ជប៉ុនជាការបង្កហានិភ័យយ៉ាងខ្លាំងចំពោះបរិស្ថានសមុទ្រ ។ ហេតុនេះ សហគមន៍អន្តរជាតិបានអំពាវនាវម្តងហើយម្តងទៀតឱ្យប្រទេសជប៉ុនគិតពិចារណាឡើងវិញពីផែនការមួយនេះ ដោយធ្វើការជាមួយប្រទេសពាក់ព័ន្ធដើម្បីស្វែងរកដំណោះស្រាយដែលមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់និងមានផលប៉ះពាល់តិច ។

ជារួម ការអភិរក្សបរិស្ថានសមុទ្រមិនមែនជាកាតព្វកិច្ចរបស់ប្រទេសឬតំបន់ណាមួយនោះទេ ពោលគឺជាទំនួលខុសត្រូវរបស់ប្រទេសទាំងអស់លើសកលលោក ។ មនុស្សយើងគ្រប់រូបសុទ្ធតែមានកាតព្វកិច្ចចូលរួមការអភិរក្សធនធានធម្មជាតិ មិនថាបរិស្ថានដីគោកឬបរិស្ថានសមុទ្រនោះទេ ព្រោះថាបើយើងមិនអភិរក្សទេ អ្នកដែលត្រូវរងផលវិបាកជាបន្តបន្ទាប់ពីគ្រោះមហន្តរាយធម្មជាតិគឺមនុស្សជាតិទាំងមូល ។ អាស្រ័យហេតុនេះ យើងទាំងអស់គ្នាគួររួមគ្នាធ្វើការអភិរក្ស ដើម្បីភាពគង់វង្សនៃភពផែនដីដ៏ស្រស់ស្អាតរបស់យើង ៕

អត្ថបទដោយ ៖ តាំង ស៊ីឡេង , បុគ្គលិកនៃវិទ្យុមិត្តភាពកម្ពុជា-ចិន